
Phoenix Spell: ‘Σε όλα μας τα τραγούδια οι στίχοι είναι προσωπικοί!’
Οι Phoenix Spell μας μιλούν αποκλειστικά στο Fuzzy Hound για το δίσκο τους 'Almost In Tune / Never On The Beat’' και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Ελάτε να γνωρίσουμε τους Phoenix Spell! Το συγκρότημα μετά από την έλευση του album τους με τίτλο ‘Almost In Tune / Never On The Beat’, μας αποκαλύπτονται αποκλειστικά στο Fuzzy Hound!
Σήμερα καλωσορίζουμε τους Phoenix Spell στο Fuzzy Hound! Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σας album με τίτλο ‘Almost In Tune / Never On The Beat’. Ποια είναι τα τωρινά σας συναισθήματα για το album; Είστε ευχαριστημένοι από αυτή την κυκλοφορία; Πέτυχε τον σκοπό της;
‘Νιώθουμε όλοι μεγάλη ικανοποίηση και υπερηφάνεια που καταφέραμε να δημιουργήσουμε το ‘Almost In Tune / Never On The Beat’! Είναι κάτι για το οποίο όλοι εργαστήκαμε πολύ ώστε να μπορέσει να γίνει πραγματικότητα και να πάψει να είναι απλά μια ιδέα, ένα όνειρο. Ακόμα δε μας φαίνεται αληθινό το ότι τα τραγούδια μας είναι πια εκεί έξω, και όχι μονάχα μέσα στο studio, στα δωμάτια μας, στο μυαλό μας. Σκοπός της μουσικής μας είναι να συνοδεύει στιγμές και συναισθήματα όσων την ακούνε – ίσως κάποτε να εμπνεύσει και μερικούς-ές.’
Μιλήστε μας λίγο για αυτή την δουλειά και με ποια αφορμή γεννήθηκε. Πότε συνθέσατε τα κομμάτια και με ποιο κριτήριο τα επιλέξατε για το άλμπουμ; Επίσης, από που προήλθε ο τίτλος ‘Almost In Tune / Never On The Beat’;
‘Εξ αρχής, από τη δημιουργία των Phoenix Spell, είχαμε ως στόχο να δημιουργήσουμε και να ηχογραφήσουμε τη δική μας μουσική. Από το πρώτο μας κιόλας live είχαμε ήδη δικά μας κομμάτια στο setlist, καθώς μας εξέφραζαν και μας αντιπροσώπευαν καλύτερα από οποιαδήποτε διασκευή. Πρώιμες εκδοχές ορισμένων κομματιών του δίσκου τις είχαμε ερμηνεύσει στο παρελθόν, στην πρώτη περίοδο των Phoenix Spell. Μπορούμε να πούμε πως ο πρώτος χρονικά στίχος που γράφτηκε και τελικά κατέληξε στο ‘Almost in Tune / Never on the Beat’ είναι η αρχή του ‘On the Stairs’. Αυτό έγινε πριν από αρκετά χρόνια και κάτω από ένα σχολικό θρανίο.
Η ηχογράφηση ενός demo στο Κάρντιφ όμως ήταν η αφορμή να βρεθούμε πάλι μαζί και να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε για τον πρώτο μας δίσκο. Όσο για τον τίτλο του, αρχικά αυτός γεννήθηκε σε μια στιγμή διαύγειας. Ως μια αντικειμενική, αυτοσαρκαστική και σύντομη περιγραφή της μουσικής που ηχογραφούσαμε. Τελικά, θεωρήσαμε ότι ήταν και ένας ταιριαστός τίτλος για το δίσκο, και σίγουρα ένας λιγότερο-αναμενόμενος.’
Σε τί ύφος θα κατατάσσατε τη μουσική σας; Ποια είναι η άποψη σας ευρύτερα για την σύγχρονη μουσική σκηνή στην Ελλάδα; Μιας και έχετε εικόνα από τη μουσική σκηνή του Ηνωμένου Βασίλειου, πείτε μας την άποψή σας. Θα μπορούσατε να συγκρίνετε τις δύο σκηνές;
‘Με μία λέξη, η μουσική μας είναι Rock. Μετά, αναλόγως με τα ακούσματα του καθενός, μπορεί να μας κατατάξει σε πιο συγκεκριμένα είδη. Για παράδειγμα, αυτά που έχουμε ακούσει πιο συχνά είναι (Progressive) Blues Rock, Hard Rock, Alternative Rock, Grunge, μέχρι και Neo-Grunge.
Εάν εστιάσουμε σε αυτόν το μουσικό χώρο, και προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε την ελληνική με τη βρετανική σκηνή, σίγουρα οι μεγαλύτερες και σημαντικότερες διαφορές βρίσκονται στον τομέα των ευκαιριών που δίνονται στους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Επίσης, και στο κομμάτι της υποδομής που υπάρχει, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να απασχοληθούν σε ημι-επαγγελματικό και επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό βέβαια μπορούμε να το αποδώσουμε, πέραν της όποιας διαφοράς στην κουλτούρα της αξιοκρατίας μεταξύ των δύο χωρών, και στο γεγονός ότι παραδοσιακά η Rock, και ακολούθως παρακλάδια της όπως η Indie και η Pop-Rock, αποτελούν δημοφιλή είδη μουσικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, με μεγάλο κοινό να στηρίζει αυτήν την σκηνή.’

Μιλήσαμε για επιρροές και τη διαφορετικότητα των μουσικών πηγών σας. Ποιες είναι γενικότερα οι επιρροές σας; Σε ποιους καλλιτέχνες ή συγκροτήματα “χρωστάτε” την δημιουργία του ‘Almost In Tune / Never On The Beat’;
‘Σα σύνολο, αλλά και ατομικά, οι μουσικές επιρροές μας εκτείνονται σε πολλές δεκαετίες – από τα αμερικάνικα Blues, στις βρετανικά Rock. Είμαστε επηρεασμένοι από συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin και οι Deep Purple, progressive σχήματα όπως οι Rush, 80s metal και hard rock μπάντες. Φτάνουμε μέχρι και συγκροτήματα της σκηνής του Seattle, το κύμα από 00s pop-punk καλλιτέχνες και συγκροτήματα, μέχρι βέβαια και σε μουσικές παραγωγές που έχουν κυκλοφορήσει του τελευταίους μήνες. Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να καταδείξουμε έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη ή δίσκο, σαν τη βασική πηγή έμπνευσης μας.
Είναι βέβαιο ότι υποσυνείδητα πολλά από όσα κάναμε κατά τη διάρκεια της σύνθεσης και παραγωγής του δίσκου είχαν αναφορές σε ορισμένα από τα ακούσματα μας. Οι αναφορές αυτές μπορεί να είναι στα πίσω φωνητικά, σε ένα εφέ στην κιθάρα, στις ισορροπίες στις εντάσεις, σε ένα μικρό γύρισμα… Το βασικό κριτήριο για μας δεν ήταν τόσο το να έρθουμε κοντά στον ήχο κάποιου άλλου αγαπημένου μας δίσκου, όσο το να δημιουργήσουμε κάτι το οποίο θα θέλαμε και θα μας άρεσε να ακούμε, ακόμα και αν δεν το είχαμε φτιάξει εμείς.’
Από στιχουργική άποψη, μιλήστε μας για τις ιστορίες που περιγράφουν τα κομμάτια σας. Ποια η έμπνευση που σας κινητοποίησε να γράψετε αυτά τα κομμάτια;
‘Σε όλα μας τα τραγούδια οι στίχοι είναι προσωπικοί. Έχουμε κοιτάξει προς τα μέσα για να βγάλουμε ορισμένα από αυτά που μας κάνουν να αμφιβάλλουμε, να αναπολούμε, να θυμώνουμε, να φοβόμαστε, να αγαπάμε. Ξεκινώντας από το παρόν, αλλά και το παρελθόν μας. Κάθε τραγούδι είναι ξεχωριστό και απευθύνεται σε κάτι δικό του, χωρίς να υπάρχει κοινή θεματολογία μεταξύ τους. Για παράδειγμα, το ‘Gray’ αναφέρεται στη διαφορετικότητα μέσα στην κοινωνία και την οικογένεια. Το ‘Somewhere Else’ θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε και ως μία προσωπική επιστολή. Συνολικά, όμως έχουμε κάνει μεγάλη χρήση αλληγοριών. Έτσι, ακόμα και αν διάφορα σημεία μπορεί να φαίνονται αφηρημένα ή και τυχαία, η αλήθεια είναι πως όλα από πίσω έχουν νόημα και αναφέρονται σε κάτι πιο συγκεκριμένο.’
Γενικά, είστε ένα συγκρότημα του οποίου τα μέλη μένουν σε διαφορετικές χώρες. Είχατε δυσκολία στη σύνθεση; Ακολουθείτε κάποια συγκεκριμένη μέθοδο όταν συνθέτετε;
‘Η απόσταση δεν στέκεται εμπόδιο εφόσον υπάρχει όρεξη για δημιουργία και καλή οργάνωση μεταξύ των μελών ενός συνόλου. Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι αναγκαία για να πετύχει ένα τέτοιο έργο. Ευτυχώς με τη χρήση της διαθέσιμης τεχνολογίας καταφέρναμε να έχουμε πολύ συχνά επαφή. Επίσης, υπάρχει σχεδόν άμεση ακρόαση του υλικού που δουλεύαμε κατά τη διάρκεια του pre-production. Ο αυστηρός προγραμματισμός, επίσης, ήταν κάτι που έπρεπε να τηρηθεί από όλους μας, και απαιτούσε σχεδιασμό από μήνες πριν. Τέλος, σίγουρα μας βοήθησε και η συνεργασία μας με τον Πέτρο Πετρόπουλο (Polyphoniki Studio), όπου η επικοινωνία μαζί του, καθώς και η όρεξη του ώστε να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο.’
‘Στη δική μας περίπτωση υπήρχε ένας βασικός δημιουργικός κορμός, που ήταν ο Jimmy. Πάνω σε αυτές τις συνθέσεις προσθέσαμε όλοι τις ιδέες μας, με έναν τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος όλοι μας να έχουμε περάσει στοιχεία του μουσικού μας χαρακτήρα στο κάθε ένα κομμάτι. Καταφέρναμε να δουλεύουμε τα ατομικά μέρη του καθενός όσο βρισκόμασταν σε απόσταση. Για τις μεγαλύτερες δοκιμές και αλλαγές, είτε στις μελωδίες είτε στους στίχους, προγραμματίζαμε χρόνο για όταν βρισκόμασταν όλοι μαζί στον ίδιο χώρο. Αυτό σίγουρα μας βοήθησε στο να δουλέψουμε με ηρεμία και να ακολουθήσουμε το πλάνο μας, χωρίς δημιουργική πίεση.’
Όλη η μουσική και οι καλλιτέχνες που την εκπροσωπούν έχουν υποφέρει λίγο – πολύ αυτό το διάστημα της πανδημίας. Εσείς πως διαχειριστήκατε αυτή την κατάσταση και τι περιμένετε να συμβεί από εδώ και πέρα;
‘Ήταν (και ακόμα είναι σε ένα βαθμό) μία δύσκολη περίοδος σε πολλούς τομείς για όλο τον κόσμο. Ήμασταν τυχεροί, τουλάχιστον, στον σημαντικότερο τομέα, αυτόν της υγείας. Έτσι, καταφέραμε μέσα στην πανδημία να προχωρήσουμε με την προετοιμασία και την παραγωγή του δίσκου μας. Δεν ήταν εύκολο, γιατί εκτός από την στρεσογόνα κατάσταση που επικρατούσε, υπήρχαν και πάρα πολλοί περιορισμοί στη μέση – περιορισμοί στις μετακινήσεις, στο ωράριο κυκλοφορίας, στις διεθνείς πτήσεις κ.α.
Σίγουρα η πανδημία δεν το έκανε πιο εύκολο για εμάς, εκτός από το κομμάτι του ότι είχαμε περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι ώστε να δουλέψουμε πιο συγκεντρωμένα πάνω στην σύνθεση και την παραγωγή του δίσκου. Πάντα θα υπάρχουν εμπόδια, και πάντα η τέχνη θα βρίσκει τον τρόπο να βγαίνει προς τα έξω. Ελπίζουμε όμως ότι καταστάσεις όπως πανδημίες, πόλεμοι και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής να περιοριστούν στο μεγαλύτερο βαθμό τους (εάν δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν τελείως).’
Έχετε σχέδια για κάποιο live τους επόμενους μήνες;
‘Το να περιοδεύεις και το να συνθέτεις διαφέρουν πολύ, και αναλόγως επηρεάζουν και την καθημερινότητα ενός συγκροτήματος. Λόγω των παρόντων συνθηκών, μέσα σε αυτό και η απόσταση που μας χωρίζει τον περισσότερο καιρό, βρίσκουμε πιο λογικό, δημιουργικό και εκφραστικό για εμάς το κομμάτι της σύνθεσης και παραγωγής δικής μας μουσικής. Επομένως, δεν έχουμε κάποιο live μας σημειωμένο στο ημερολόγιο. Αυτό δε σημαίνει πως η αίσθηση του να είμαστε πάνω στο stage, ειδικά σε festival, και να παίζουμε μαζί με κόσμο δε μας έχει λείψει.’
Στο δημιουργικό κομμάτι ετοιμάζετε κάτι αυτή την εποχή; Αν και είναι νωρίς, πότε να περιμένουμε το διάδοχο άλμπουμ του ‘Almost In Tune / Never On The Beat’;
‘Αρχικά, μουσικό υλικό και πράγματα για τα οποία θέλουμε να γράψουμε, ευτυχώς, υπάρχουν πολλά ώστε να μπορούμε να σκεφτόμαστε για το διάδοχο του ‘Almost in Tune / Never on the Beat’! Σε αυτήν τη φάση ασχολούμαστε με την προώθηση του δίσκου, ώστε να φτάσει σε όσα περισσότερα αυτιά γίνεται. Παρόλα αυτά, δουλεύουμε παράλληλα μελωδικές και στιχουργικές ιδέες που έχουμε, και ο καθένας μας αυτήν την περίοδο αφήνει τη Μούσα του να κάνει τη δουλειά της χωρίς πίεση.’
Παιδιά, σας ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ό,τι κάνετε! Μπορείτε να κλείσετε την συζήτηση μας όπως εσείς επιθυμείτε!
‘Ευχαριστούμε πολύ το Fuzzy Hound για τη φιλοξενία και που μας παραχώρησε το χώρο να πούμε λίγα πράγματα για εμάς και το δίσκο μας! Για το κλείσιμο, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που μας βοήθησαν άμεσα ή έμμεσα κατά τη διάρκεια όλης της παραγωγής του ‘Almost in Tune / Never on the Beat’. Τέλος, ελπίζουμε περισσότεροι μουσικοί να καλλιτέχνες να κυνηγήσουν και να βρουν τρόπο να βγάλουν την τέχνη τους προς τα έξω, χωρίς συμβιβασμούς.’