
Paradise Lost & Fragment Soul @Fuzz Club Athens – 17 April 2022
Το Fuzzy Hound βρέθηκε στη συναυλία των Paradise Lost στο Fuzz Club Athens στις 17 Απριλίου 2022. Τη βραδιά 'άνοιξαν' οι Fragment Soul.
Το Fuzz Club Athens υποδέχτηκε την Κυριακή 17 Απριλίου 2022 τους Paradise Lost, σε μια πολυαναμενόμενη συναυλία. Τη συναυλία άνοιξαν οι Fragment Soul.
Η συναυλία που περίμενα
Έχουν κλείσει αισίως 13 χρόνια (νομίζω ήταν το 2009…..) από την τελευταία φορά που είδα ζωντανά τους θρύλους του doom metal -και άλλων συγγενών ιδιωμάτων-, τους ιστορικούς Paradise Lost. Προσθέτωντας και τη σχετική απουσία από τους συναυλιακούς χώρους και αυτόν τον χειμώνα, μου δημιουργήθηκε μία έντονη επιθυμία να παρευρεθώ σε ένα live που σίγουρα θα ξεχειλίζει από δυνατά riff, ένταση κι ιδρώτα….
Το συγκεκριμένο live είχε πρωτοανακοινωθεί το Νοέμβριο του 2019 για τον Δεκέμβριο του 2020 μη γνωρίζοντας κανείς αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει….. “Γιατί όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, οι Θεοί γελούν….”. Έτσι μετά από απανωτές ακυρώσεις και επανασχεδιασμούς, έφτασε ο καιρός να δούμε ένα live από αυτά που ξέρεις ότι αν και μπορεί να ματώσεις….θα περάσεις καλά!

Ελλάδα: Ένας συναυλιακός προορισμός
Από όσα διάβασα στον τύπο και σε συνεντεύξεις των μελών της μπάντας, φαίνεται ότι και οι ίδιοι αδημονούσαν να ξεκινήσουν αυτή την περιοδεία που έχει περάσει από σαράντα κύματα. Η Αθήνα και η Ελλάδα γενικότερα είναι ένας προορισμός που τους δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για μια αξέχαστη βραδιά, γνωρίζοντας την αγάπη του ελληνικού κοινού για το συγκρότημα. Έχοντας επισκεφθεί συναυλιακά την Ελλάδα πολλές φορές στο παρελθόν έχουν δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση αμοιβαίου σεβασμού και αγάπης με το ελληνικό κοινό και πάντα προσπαθούν να τους δώσουν το κάτι παραπάνω.
Εξοπλισμένοι με όρεξη, κατευθυνθήκαμε το βράδυ της Κυριακής σε έναν από τους πιο φασαριόζικους συναυλιακούς χώρους της Αθήνα, το Fuzz Club στην περιοχή του Ταύρου. Προς έκπληξη μας, έξω από το Fuzz είχε δημιουργηθεί μια ουρά αναμονής που έφτανε μέχρι το τέλος του στενού και έστριβε επί της Πειραιώς. Αν και παλαιότερα θα αναθεματίζαμε την τύχη μας, αυτή την φορά η εικόνα με την ουρά του κόσμου δημιούργησε μια μικρή ευφορία για την προσέλευση σε ένα πολυαναμενόμενο live και την επιστροφή σε συνθήκες προ Covid εποχής…..

Τελικά, η αναμονή δεν ήταν πολύ μεγάλη και κυρίως οφειλόταν στον έλεγχο των πιστοποιητικών εμβολιασμού και νόσησης πριν την είσοδο μας στον χώρο, ενώ κάποιοι που επιχείρησαν να εισέλθουν με rapid test…..έφαγαν πόρτα…..
Support από την Κέρκυρα
Μπαίνοντας στον χώρο περίπου στις 20.30, οι Fragment Soul από την Κέρκυρα είχαν ήδη ξεκινήσει να γεμίζουν τον χώρο με τις progressive μελωδίες τους. Η 6μελής μπάντα αποτελείται από 2 vocalist (τον κύριο τραγουδιστή και μία γυναικεία παρουσία στα δεύτερα φωνητικά και ενίοτε στη βασική μελωδία). Το ύφος τους είναι ένα ατμοσφαιρικό progressive rock με σαφείς αναφορές σε μπάντες όπως οι Anathema και οι Katatonia.

Στα 45 περίπου λεπτά της παρουσίας τους στην σκηνή μας παρουσίασαν, με ένα υψηλού επιπέδου ήχο, κομμάτια από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά (Axiom of Choice) και κάποια καινούρια κομμάτια, όπως μας ενημέρωσαν. Θα σταθώ στην άψογη σκηνική τους παρουσία. Επισκεπτόμενος τα social media της μπάντας, είδα ότι προγραμματίζουν εμφανίσεις και στο εξωτερικό, ανοίγοντας για τους Moonspell στο Βουκουρέστι. Τους εύχομαι τα καλύτερα!
Εν αρχή ην ο λόγος του Doom
Άκρως επαγγελματικά, ακριβώς στις 21.30, την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, και σε ένα γεμάτο Fuzz Club, έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή οι Paradise Lost! Μέσα σε αποθέωση, η εισαγωγή του μοναδικού Embers Fire ξεσήκωσε το κοινό και δημιούργησε προσδοκίες για μία πολλά υποσχόμενη βραδιά! Δυστυχώς, όπως συμβαίνει αρκετά συχνά, υπήρξαν κάποια προβλήματα στον ήχο (η φωνή του Holmes ακουγόταν ελάχιστα), ενώ και πάνω στην σκηνή δεν πρέπει να είχαν τον καλύτερο ήχο, κάτι που ανάγκασε τον τραγουδιστή να κατευθυνθεί στο πίσω μέρος της σκηνής για να ζητήσει τις απαραίτητες διορθώσεις. Πάντως τα όποια τεχνικά προβλήματα λύθηκαν γρήγορα και πριν ακόμα τελειώσει το πρώτο κομμάτι ο ήχος βελτιώθηκε αρκετά.
Η συνέχεια καταιγιστική. Με τραγούδια από όλη την δισκογραφία τους και όλα τα μουσικά ιδιώματα που έχουν κατά καιρούς υπηρετήσει, μας έκαναν να ταξιδέψουμε και να αναπολήσουμε μοναδικές στιγμές της μουσικής τους σταδιοδρομίας.

Ο Nick Holmes ήταν αρκετά ευδιάθετος και αστειεύτηκε αρκετές φορές με το κοινό. Είτε για τον καιρό της Αθήνας που του θύμισε το «σπίτι του» -ενώ είχε φέρει μαζί του…τις βερμούδες του-, είτε για την πάλαι ποτέ πλούσια κόμη του που δεν ανεμίζει πια στον ανεμιστήρα που βρίσκεται μπροστά του… Ο τραγουδιστής ήταν αρκετά επικοινωνιακός και είχε αναλάβει το κομμάτι της επαφής με τον κόσμο. Προαναγγέλλοντας τα κομμάτια, μοιραζόμενος ιστορίες για την εποχή που αυτά γράφτηκαν και ζητώντας από τον κόσμο να συμμετέχει είτε υψώνοντας τα χέρια, είτε με το παραδοσιακό sing along σε σημεία των τραγουδιών.
Εμένα πάντως, πάντα με ενθουσιάζει το παίξιμο του έτερου κιθαρίστα Aaron Aedy (μιας και τα lead μέρη έχει αναλάβει αποκλειστικά ο Gregor Mackintosh) ο οποίος δείχνει να το απολαμβάνει και να σε παρασέρνει στον ρυθμό του.

Playlist για Best of….
Με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, όπως τα One Second, As I Die, The Last Time, Say Just Words, να πλαισιώνονται από νεότερες κυκλοφορίες τους, οι Paradise Lost δεν ήθελαν να αφήσουν κανέναν ανικανοποίητο. Προωθώντας την τελευταία τους δουλειά (Το album Obsidian του 2020) μας έδωσαν και ένα ικανοποιητικό Best of. Η αλήθεια πάντως είναι πως μαζί με την μπάντα μεγαλώνει ηλικιακά και το κοινό της (συμπεριλαμβανομένου και εμού…). Φάνηκε λοιπόν, να απολαμβάνει περισσότερο τις παλαιότερες επιτυχίες του συγκροτήματος, ενώ τα live χάνουν από την δυναμική τους λόγω της απουσία νεότερου κόσμου που εκδηλώνονται εντονότερα…

Encore
Η όμορφη βραδιά έλαβε τέλος γύρω στις 23.00, αφού προηγήθηκαν τρία κομμάτια για encore. 2 από τον τελευταίο δίσκο της μπάντας και το από πολλούς υποτιμημένο So Much Is Lost. Υποτιμημένο από το πέρασμα της μπάντας από πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια, που εμένα με είχε ενθουσιάσει από την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε.

Εν κατακλείδι: Οι Paradise Lost είναι ένα συγκρότημα που πάντα απολαμβάνεις στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Έχοντας γράψει μερικούς συναυλιακούς ύμνους στην πάνω από τριακονταετή πορεία τους, νομίζω ότι τους αξίζει μεγαλύτερη αναγνώριση για όλη την σταδιοδρομία τους αλλά και για το γεγονός ότι καταφέρνουν ακόμα να κυκλοφορούν ενδιαφέρουσες δουλειές. Θα περίμενα να τους βλέπω σε μεγαλύτερα venues ή festival με πολύ περισσότερο κόσμο να τους αποθεώνει.
Είμαι πάντως σίγουρος ότι αυτή δεν ήταν η τελευταία τους επίσκεψη στη χώρα μας……

Playlist
- Embers Fire
- Forsaken
- Blood and Chaos
- Faith Divides Us – Death Unites Us
- Eternal
- One Second
- Serenity
- The Enemy
- As I Die
- The Devil Embraced
- The Last Time
- An Eternity of Lies
- Say Just Words
- No Hope in Sight
Encore
- Darker Thoughts
- So Much Is Lost
- Ghosts