Nightstalker – ‘Great Hallucinations’: Ένας κόσμος ψευδαισθήσεων
Οι Nightstalker ταράσσουν τα νερά και μας υπόσχονται ένα ταξίδι γεμάτο ζωντανές ψευδαισθήσεις, με το νέο τους δίσκο ‘Great Hallucinations’.
Είναι αλήθεια ότι τρέφω μεγάλη εκτίμηση για τη μουσική των Nightstalker. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα κορυφαία ελληνικά συγκροτήματα της εποχής μας. Διαθέτουν μεγάλη δυναμική στη μουσική τους, ικανή να κινεί τα πλήθη. Η ενέργειά τους δε, δεν μένει μόνο στα ‘αυλάκια’ των βινυλίων τους, αλλά παίρνει σάρκα και οστά σε κάθε live συναυλία που έχει τύχει να τους παρακολουθήσω. Το ‘Great Hallucinations’ ήρθε απλά για να ενισχύσει όλα όσα πίστευα για το συγκρότημα.
Η παρουσίαση του δίσκου
Ήταν Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020 όταν κατευθυνόμουν προς το Gagarin 205, για τη συναυλία που αποτέλεσε την παρουσίαση αυτού του δίσκου. Αρχικά, και διαβάζοντας την ημερομηνία, είναι λογικό να μου πείτε: ‘Μα καλά! Τι μας λες ρε Τζιμάκο;! Περσινά ξινά σταφύλια;’. Κι όμως, stay with me παιδιά…
Ομολογώ ότι ήταν η πρώτη μου live επαφή με το συγκρότημα. Το περίμενα πώς και πώς. Μπαίνοντας, το μάτι μου έπεσε στο εντυπωσιακό art work του δίσκου. Έβγαζε μια ψυχεδέλεια, η οποία ταυτόχρονα, ήταν και ολοζώντανη μπροστά στα μάτια μου, κυρίως λόγω των χρωμάτων που χρησιμοποίησαν.
Αμέσως μετά από το support act (τους εξίσου αγαπημένους Big Nose Attack εκείνη την ημέρα) και μετά από τα διαδικαστικά λεπτά, οι Nighstalker βγαίνουν στη σκηνή. Από τις ιαχές με έπιασε μια ρίγη. Πρώτο κομμάτι: το δυναμικό ‘Black Cloud’. Ω, ναι! Έτσι πρέπει να ξεκινά μια συναυλία…
Η συνέχεια εξίσου φοβερή. Μια μίξη από παλιές επιτυχίες του συγκροτήματος και κομμάτια από το νέο δίσκο. Από την πρώτη μου επαφή με τα τελευταία, αλλά και τις αντιδράσεις του κοινού, κατάλαβα ότι και αυτά θα έμπαιναν στο Πάνθεον των κομματιών του συγκροτήματος. Από τότε, είδα ξανά το συγκρότημα, περίπου ένα χρόνο μετά, στο Electric Haze Concert. Ήταν σα να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα. Η δυναμική στο θεό, και το πλήθος να παραληρεί.
Business and Pleasure!
Φεύγοντας, ήθελα να πάρω μαζί μου αυτό το album των ψευδαισθήσεων. Αφενός, για να το ακούσω ξανά και να μπορέσω να αποτυπώσω τις απόψεις για το Fuzzy Hound (aka Business). Αφετέρου, για να συνεχίζω να απολαμβάνω τη μουσική αυτή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (aka Pleasure). Εξάλλου, πάσχω από το σύνδρομο της κιθαριστικής παρατήρησης! Είναι η ‘πάθηση’ που έχουμε όλοι εμείς οι κιθαρίστες. Ποτέ δεν παρατηρούμε μια συναυλία έτσι απλά. Πάντα αναλύουμε τη μουσική με τον τρόπο που παίζεται στην κιθάρα! It’s an affliction, but we love it!
Περί μουσικής
Από άποψη μουσικής, το ‘Great Hallucinations’ διαφέρει από παλαιότερες δουλειές των Nightstalker. Το συγκρότημα δεν ξεφεύγει από το Desert Stoner Rock ύφος που έχουμε συνηθίσει. Προσπαθεί όμως να το εξελίξει, προσθέτοντας τις δικές του πινελιές.
Εδώ, τα όργανα είναι πολύ πιο ατμοσφαιρικά και δίνουν έμφαση στον ψυχεδελικό ήχο, χωρίς να ξεχνούν τις βαριές, distorted καταβολές τους. Από τη μια, έχουμε καθαρά και γλυκά μέρη, τα οποία ηρεμούν το κομμάτι. Η χρήση εφέ στην κιθάρα διογκώνει τον ήχο και τον κάνει πολυδιάστατο. Από την άλλη, οι δυναμικές δε λείπουν. Και τελικά όταν το συγκρότημα ‘μπαίνει’ στο κομμάτι, ο όγκος και η ένταση του distorted ήχου γίνεται τεράστια. Ακούγοντας το δίσκο, νιώθεις ότι ο ήχος έχει υφή. Ότι είναι σαν μια καυτή κρέμα, την οποία μπορείς να γευτείς. Ή αλλιώς, με κιθαριστικούς όρους, η μουσική χαρακτηρίζεται από αυτό τον εξαιρετικό, ωμό ήχο των διπλών pickups κιθάρας, περασμένο μέσα από το θολό ‘μάτι’ ενός Orange ενισχυτή. A Fuzzy Sound, for all of us, the Fuzzy Hounds!
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Argy και οι Nightstalker μας προφέρουν έναν δίσκο, που μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί ως ο καλύτερός τους μέχρι στιγμής.
Περί θεματολογίας
Το ‘Great Hallucinations’ αποτελεί μια ωδή στα όνειρα που κυνηγούμε. Ένα ταξίδι για το κυνήγι της ευτυχίας, το οποίο τελικά δε σταματά ποτέ. Αυτό ακριβώς το ταξίδι, θα μας οδηγήσει στην εσωτερική ανασκόπηση της ζωής μας και τελικά, μπορεί να αποτελέσει και την αιτία της δυστυχίας μας. Οι εικόνες και τα χρώματα που φέρνουν τα κομμάτια καλύπτουν από τις πιο ήπιες φάσεις ονειροπόλησης, έως και την άμβλυνση των αισθήσεων, που προκαλούν τις λεγόμενες ψευδαισθήσεις.
Editor's Choice: 'Sweet Knife'
Το να προσπαθείς να διαλέξεις αγαπημένο κομμάτι από το ‘Great Hallucinations‘, είναι σα να προσπαθείς να διαλέξεις ανάμεσα σε χρώματα, το αγαπημένο σου. Φυσικά και γίνεται. Φυσικά και υπάρχει. Είναι όμως χρώματα και καθένα προσφέρει κάτι διαφορετικό. Κάπως έτσι γίνεται και εδώ. Κάθε κομμάτι προσφέρει ένα διαφορετικό συναίσθημα.
Κατέληξα όμως στο ‘Sweet Knife‘. Εδώ, οι Nightstalker ξεκινούν με ένα ήρεμο, γλυκό intro. Σχεδόν ψυθιριστά. Το κομμάτι δείχνει να είναι μπαλάντα, μέχρι τη στιγμή που ο Argy ‘μπαίνει’ με το σπαρακτικό crescendo του. Και από το σημείο αυτό και μετά όλα αλλάζουν. Το τραγούδι αποκτά άλλη δυναμική, έχοντας βαρύ ήχο και παθιασμένα φωνητικά. Κλείνοντας, το κομμάτι ανεβάζει ταχύτητα στο outro. Επιστρέφει όμως, στο ίδιο, αργό tempo, με το οποίο ξεκίνησε.
‘All the time here and there, but never on time
What ever happened to my head, still losing my mind
I can’t sleep at night
The air is so thick you can cut it with a knife
I can’t sleep at night
The pain is so deep like you cut me with a knife’
Πίσω από το δίσκο
Την παραγωγή και διάθεση του δίσκου υπογράφει η Heavy Psych Sound Records.
Ένα ταξίδι που αξίζει να κάνετε
Με το δίσκο αυτό, θεωρώ ότι οι Nightstalker έχουν φτάσει σε ένα σημείο, που έχουν ορίσει τις καταβολές τους και πλέον μπορούν να εντάσσουν και νέα στοιχεία στη μουσική τους. Ο δίσκος αποτελεί ένα παράδειγμα αυτού του πειραματισμού. Πλέον, δεν έχουμε το βαρύ, ξερό, desert distortion. Ο ήχος εμπλουτίζεται με πολλά ατμοσφαιρικά εφέ, ένα εγχείρημα που δείχνει να είναι εξαιρετικά επιτυχές. Η μίξη αυτού του ατμοσφαιρικού στοιχείου με τις μελωδίες της σκληρής, desert, stoner rock μουσικής κάνει τα κομμάτια, του Argy και της παρέας του, μοναδικά αυτή τη στιγμή στην ελληνική Hard Rock σκηνή.
Ταυτόχρονα, το συγκρότημα είναι απολύτως συνειδητοποιημένο σχετικά με τον υφος του. Τα κομμάτια είναι δυναμικά, διατηρώντας τον ίδιο χαρακτήρα στα live τους. Επιπροσθέτως, οι ερμηνείες παραμένουν γεμάτες ένταση, γεγονός που εξιτάρει το πλήθος. Εν αναμονή λοιπόν, της επόμενης δισκογραφικής δουλειάς τους. We are the children of the Sun…
