Naxatras – ‘III’: Ο ορισμός της ατμοσφαιρικής Stoner Rock
Οι Naxatras επιστρέφουν με το album ‘III’. Ο δίσκος αποτελεί την εξέλιξη του συγκροτήματος, που είναι συνώνυμο με την ατμοσφαιρική Stoner Rock μουσική.
Επιστροφή στα μονοπάτια της ατμοσφαιρικής μουσικής, με το νεότερο δίσκο από τους Naxatras! Το συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη παρουσίασε το album ‘III’, ενισχύοντας τη θέση του συγκροτήματος στο κέντρο της ατμοσφαιρικής Stoner Rock μουσικής.
Μια αναζήτηση που ξεκίνησε το καλοκαίρι
Η πρώτη επαφή μου με live performance των Naxatras ήταν νωρίτερα φέτος το καλοκαίρι, όταν και πραγματοποίησαν τη συναυλία τους στην Τεχνόπολη. Εκεί είχα την ευκαιρία να εγκλιματιστώ στη μουσική τους. Αυτό μου με κέρδισε ήταν η ερμηνεία τους. Πολύ λίγα είναι τα συγκροτήματα που μπορούν να περηφανευτούν για την ποιότητα των live performances τους. Προσέξτε! Δεν εννοώ απλά για την ικανότητά τους να ξεσηκώνουν το κοινό, αλλά για την ποιότητα του ήχου. Οι Naxatras είναι ένα από αυτά τα συγκροτήματα. Ο ήχος στη συναυλία ήταν, σχεδόν, εφάμιλλος του ήχου από το στούντιο!
Γνωρίζοντας όμως την εμμονή του συγκροτήματος για τον ήχο, δεν μπορώ να πω ότι αποτέλεσε έκπληξη το παραπάνω. Η ποιότητα, προκύπτει εν μέρει, και από την τεχνική που ακολουθεί το συγκρότημα για να ηχογραφήσει. Συγκεκριμένα, η τεχνική της μίξης και του mastering χαρακτηρίζεται ως πλήρως αναλογική. Δεν είναι δεδομένο ότι θα άκουγε ο καθένας τη διαφορά. Ειδικά σε ένα live, όπου υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι το συγκρότημα δίνει την αίσθηση ότι σέβεται πολύ τη δουλειά του και το κοινό του, ώστε να κάνει το extra mile και να προσφέρει δίσκους υψηλής ποιότητας. Δεν είναι όμως μια αχρείαστη πολυτέλεια, αλλά μια προσπάθεια να απολαύσουμε τη μουσική τους με κάποια έξτρα ποιότητας.
Ένα συγκρότημα με αρχές
Η μουσική των Naxatras ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερη. Στην αρχή είχαν ένα μανδύα πιο κοντά στη stoner. Έδειξαν όμως με κάθε τρόπο και σε κάθε album τους, ότι διαφέρουν. Η μουσική τους έχει αρχές, συγκεκριμένο ήχο και πολλές δυναμικές. Είναι άδικο να τη χαρακτηρίσουμε ελαφρά, ως stoner μουσική. Ίσως τα πρώτα album να ήταν πιο κοντά. Το ‘III’ έχει όμως πολλές διαφορές. Πλέον το συγκρότημα δείχνει ότι κλίνει προς ακόμη πιο ατμοσφαιρικά και ψυχεδελικά μονοπάτια.
Περί μουσικής
Εστιάζοντας ακόμη πιο πολύ στη μουσική, οι Naxatras ξεφεύγουν ακόμη πιο πολύ από τον textbook ορισμό του Desert Stoner ήχου. Το ‘III’ είναι ένα εξαιρετικό, ατμοσφαιρικό και κατά ένα μεγάλο ποσοστό, instrumental album. Ο ρυθμός του πηγαίνει σε jazz και progressive μονοπάτια, ενώ σε καμία περίπτωση δε ‘βιάζεται’ να φτάσει στον προορισμό του, υιοθετώντας αργά tempo και μεγάλες διάρκειες στα κομμάτια. Υπάρχουν καθηλωτικά riff που θα σε κάνουν να κινηθείς. Μεγάλο ρόλο σε αυτά παίζουν και τα αεικίνητα drum sections του Κώστα (Κώστας Χαριζάνης – Drums). Ακούγοντας με προσοχή θα μπορέσετε να διακρίνετε τις συνεχείς αλλαγές τους, που στηρίζουν το ρυθμό. Τα drums στα κομμάτια είναι πολύπλοκα και εξαιρετικά όμορφα.
Πολύ δουλειά έχει και ο Γιάννης (Γιάννης Βαγενάς – Μπάσο, Φωνητικά) στα κομμάτια. Το μπάσο γεμίζει απίστευτα τον ήχο, διατηρώντας ένα βελούδινο χαλί ρυθμού. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αποτελεί ένα όργανο που μένει στο παρασκήνιο. Το μπάσο επιδίδεται και σε riff που κοντράρουν αυτά της κιθάρας. Τέλος, ο Γιάννης (Γιάννης Κωσταντέλιας – Κιθάρα), χρησιμοποιεί καθαρούς ήχους κυρίως. Υπάρχουν βέβαια και σημεία που και το μπάσο και οι κιθάρες είναι αρκετά distorted. Η καθαρότητα όμως, των ήχων αναδεικνύει την ομορφιά των ρυθμικών του κάθε κομματιού.
Δε λείπουν φυσικά και οι πιο παράξενοι ήχοι, όπως αυτοί που θυμίζουν theremin, στο τραγούδι ‘Machine’. Ακόμη, οι Naxatras εντάσσουν πλέον κατά πολύ, την ηλεκτρονική μουσική στο είδος τους. Αυτό έγινε φανερό και στο live, αλλά και στο ‘III’.
Περί θεματολογίας
Οι στίχοι στα τραγούδια του ‘III’ είναι ελάχιστοι. Αυτό συμβαίνει κυρίως, γιατί το συγκρότημα εστιάζει κατά πολύ στη μουσική. Και κάπως έτσι, πρέπει να κρίνουμε τη θεματολογία του δίσκου. Με βάση τα συναισθήματα και τα χρώματα. Η αλήθεια είναι, ότι τα κομμάτια έχουν τεράστια ποικιλία ήχων και πολύ περιθώριο για ερμηνεία.
Editor’s Choice: ‘On The Silver Line’
Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ένα εξαιρετικό δείγμα για τις δυνατότητες του συγκροτήματος. Ρυθμικά είναι πιο γρήγορο από τα υπόλοιπα, ενώ αυτό το επαναλαμβανόμενο riff σου κολλάει! Αυτό όμως που ξεχωρίζει, είναι το κεντρικό θέμα του. Γεμάτο delay, πλανιέται στον αέρα και συνεχίζει να ηχεί. Απολαύστε το!
Εν κατακλείδι
Οι Naxatras με το ‘III’ βγάζουν μια και καλή την ταμπέλα του stoner συγκροτήματος. Εξάλλου θα ήταν άδικο και πολύ περιοριστικό, να τους βάλουμε την ταμπέλα του συγκεκριμένου είδους. Αποδεικνύουν ότι είναι πολλά παραπάνω, προσφέροντας το επόμενο βήμα από το Stoner. Διαθέτουν στοιχεία και ήχους που είναι δύσκολα να τα διαχειριστεί ένα συγκρότημα. Ωστόσο, εκείνοι μας τα προσφέρουν σε μια μορφή πιο κοντινή.
Τα τραγούδια τους έχουν και κλασσικές ρίζες, γεγονός που φαίνεται από τα περιορισμένα, αλλά δυνατά, solo τους (όπως στο ‘White Morning’). Το βασικότερο όλων είναι ότι το συγκρότημα ποτέ δε συμβιβάστηκε. Στους δίσκους τους βλέπουμε ακριβώς αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Μας προσφέρουν ένα παράθυρο από τις σκέψεις τους. Και γι’ αυτό τουλάχιστον, πέρα από το υπέροχο μουσικό αποτέλεσμα, τους ευχαριστούμε. Συνεχίζοντας να προσθέτουν στοιχεία στη μουσική τους, εξιτάρουν ακόμη πιο πολύ το ενδιαφέρον μας για τις επερχόμενες δουλειές τους. Cudos Naxatras!
