Φοίβος Ζαχαρόπουλος: ‘Η κιθάρα είναι ο τραγουδιστής στα τραγούδια μου’
Ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος μας αποκαλύπτεται! Με αφορμή το νεότερο δίσκο του, ο κιθαρίστας μιλά για την καριέρα του, αποκλειστικά στο Fuzzy Hound.
Ο γνωστός κιθαρίστας με αφορμή την παρουσίαση του τελευταίου δίσκου του με τίτλο ‘Distorted’, μας μιλά σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος μας αποκαλύπτεται, στο Fuzzy Hound.
Καλώς ήρθες στο Fuzzy Hound, Φοίβο. Ας ξεκινήσουμε από το ντεμπούτο σου EP Distorted. Είσαι ευχαριστημένος από όσα έχουν συμβεί από τότε που κυκλοφόρησε;
Καλώς σας βρήκα. Είμαι ευχαριστημένος καταρχάς, επειδή κυκλοφόρησε. Από κει κ πέρα, όλα κινούνται αργά κ σταθερά, με θετικά σχόλια κ γενικώς το πρόσημο είναι θετικό, όσον αφορά το E.P. Φυσικά αν δεν υπήρχε η πανδημία, θα ήταν πιο εύκολο να το επικοινωνήσω κ με συναυλίες κτλ. Άλλα οκ, ελπίζω ότι στο μέλλον θα μπορέσω να το κάνω κ αυτό.
Ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος ως κιθαρίστας θεωρείτε ευρέως γνωστός στους μουσικούς κύκλους. Αν και είσαι πολλά χρόνια επαγγελματίας κιθαρίστας και με πλούσια διαδρομή, μόλις πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησες την πρώτη προσωπική σου δουλειά. Γιατί καθυστέρησε τόσο και τι έπαιξε ρόλο στο να προχωρήσεις τώρα σε αυτή την κίνηση;
Σίγουρα έπαιξε ρόλο η δουλειά μου και το φορτωμένο πρόγραμμα που συνήθως υπήρχε. Από κει κ πέρα, υπήρχαν κ κάποιες άλλες προσπάθειες με μπάντες, άλλα χωρίς αποτέλεσμα. Το να γράψω ορχηστρικά κομμάτια, ουσιαστικά ξεκίνησε όταν άρχισα να γράφω το “Distorted”. Μάλλον, αποφάσισα ότι είναι καλύτερο να ξεκινήσω κάτι μόνος μου κ στην πορεία να βρω κ άλλα άτομα, παρά να περιμένω να δημιουργηθεί ένας πυρήνας ατόμων, που θα γράφουμε μουσική μαζί. Επίσης έπαιξε ρόλο, ο ελεύθερος χρόνος που είχαμε, τα τελευταία δυο χρόνια. Με έβαλε σε μια διαδικασία, να επανατοποθετήσω τις προτεραιότητες μου κ να φέρω σε ισορροπία την δουλειά μου, με αυτά που θέλω να κάνω, ως μουσικός εκτός δουλειάς.
Οι instrumental συνθέσεις σου χαρακτηρίζονται από την εντυπωσιακή σου τεχνική στη κιθάρα αλλά παράλληλα και την ευαισθησία στην μελωδία και στα riffs, καθώς και από την προσεγμένη προσέγγιση στους ήχους που επιλέγεις. Μίλησε μας για τις συνθέσεις του EP. Τι είχε στο μυαλό του ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος όταν δημιουργούσε τις συνθέσεις αυτές.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Αυτό που είχα στο μυαλό μου, όταν έγραφα τα κομμάτια, ήταν να μην τα κάνω ν ακούγονται σαν κομμάτια που γράφτηκαν, για να παίζει σόλο ο κιθαρίστας. Ήθελα να είναι τραγούδια, με την έννοια, ότι αν έβγαζα την κιθάρα κ έβαζα φωνή, να μην άλλαζε κάτι ουσιαστικό. Βασικά, ήθελα η κιθάρα να είναι ο τραγουδιστής. Με αυτό το σκεπτικό, θεωρώ, ότι πρέπει η σύνθεση να δίνει βάση ισόποσα, αν όχι παραπάνω, σε όλο το τραγούδι, κ όχι μόνο στα σολιστικά μέρη. Πάντα μου άρεσε, το σολιστικό όργανο, να δίνει το κάτι παραπάνω, σ ένα όμορφο κομμάτι, πάρα να φτιάχνει ένα όχι τόσο προσεγμένο τραγούδι.
Τι σε οδηγεί να δημιουργήσεις μια σύνθεση; Τι μπορεί να σε εμπνεύσει στο να πιάσεις την κιθάρα και να “σκαρώσεις” ένα riff ή μια μελωδία;
Όλα είναι θέμα διάθεσης. Δεν είμαι απ’ αυτούς που θα πιέσουν τον εαυτό τους, για να γράψουν κάτι. Συνήθως,απλά συμβαίνει. Είτε επειδή μελετάω κ κάτι μου ακούγεται ενδιαφέρον, είτε ένας ήχος που με οδηγεί σε κάποια ακόρντα η μια μελωδία. Η έμπνευση σε μένα, συνήθως έρχεται από τους ήχους η από κάποιο συναίσθημα. Πρώτα το ακούω στο κεφάλι μου κ μετά το μεταφέρω στην κιθάρα.
Από τη δεκαετία του ‘80 και μετά έχουν κυκλοφορήσει πάρα πολλές κιθαριστικές δισκογραφικές δουλειές με instrumental συνθέσεις. Πολλές από αυτές έχουν αναδείξει θρυλικές μορφές όπως ο Steve Vai και ο Joe Satriani για παράδειγμα. Υπάρχει κάποια ή κάποιες από αυτές που έχουν ξεχωριστή θέση για σένα; Έχει ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος κάποιο μουσικό πρότυπο;
Οποίος παίζει κιθαρα, δε νομίζω να μην έχει σε πολύ υψηλή θέση κ τους δυο που ανέφερες. Από κει κ πέρα, προσωπικά ως πρότυπα, ή αν θες ως βασικές μου επιρροές, είναι κιθαρίστες οι οποίοι συνθετικά έχουν γράψει πολύ ωραία τραγούδια, όπως ο David Gilmour, Jimmy Page, Tony Iommi, Dave Mustaine και φυσικά παρά πολλοί ακόμα.
Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί κιθαρίστες τεχνικά σε όλο το κόσμο και σε διαφορετικά είδη. Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που πρέπει να έχει ένας κιθαρίστας στο να ξεχωρίσει σαν προσωπικότητα μέσα σε τόσους άλλους;
Τώρα πια, αν έχει δυνατά σοσιαλ μίντια,νομιζω ότι μπορεί να κάνει παρά πολλά πράγματα. Το είπες κ συ, υπάρχουν παρά πολλοί καλοί τεχνικά κιθαρίστες. Το αν είναι αξιοκρατικό αυτό η όχι, είναι άλλη συζήτηση. Αυτό που εγώ βλέπω να συμβαίνει, είναι ότι για να ξεχωρίσει κάποιος, χρειάζεται να έχει πολλούς ακόλουθους, να παίζει δύσκολα κ εντυπωσιακά πράγματα από την άνεση του σπιτιού του και φυσικά αν έχει και μια δυνατή προσωπικότητα. Υπάρχει μια συνέντευξη του Lukather,για το συγκεκριμένο θέμα, θα πρότεινα να την τσεκάρετε. Για να μην παρεξηγηθεί αυτό που λέω, σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ ότι δε θα έπρεπε να παίζουμε δύσκολα και εντυπωσιακά πράγματα η να μην τα κάνουμε από το σπίτι μας κτλ. Και εγώ αυτό κάνω. Αυτό που λέω είναι ότι πλέον, η τεχνική έχει υπερβεί της τέχνης σε μεγάλο βαθμό και μου λείπουν οι μουσικοί που με δυο ‘κουβέντες’ θα τα πουν ολα, από το να πολυλογούν χωρίς κανένα νόημα.
Πως βλέπεις το επίπεδο την Ελλήνων κιθαριστών αλλά και μουσικών γενικότερα; Υπάρχουν κάποιοι που ξεχωρίζεις και γιατί;
Το επίπεδο στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλό και συνεχίζει να ανεβαίνει συνεχώς. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι απ’ το εξωτερικό. Ίσως τις παραπάνω ευκαιρίες που μπορεί να μας δωθουν, λόγω των μεγαλύτερων μουσικών βιομηχανιών, άλλα μόνο αυτό. Είναι παρά πολλοί και δε θα θελα να τους αναφέρω, γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον και μετά θα αισθανθώ άσχημα! Είμαι σίγουρος ότι και ο κόσμος τους ξέρει και ο καθένας ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο.
Ας επιστρέψουμε σε σένα. Τι θα ακολουθήσει μετά το Distorted; Έχεις υλικό στο συρτάρι για την επόμενη δουλειά;
Σίγουρα υπάρχει στο μυαλό μου ένας ολοκληρωμένος δίσκος. Κάποια κομμάτια έχουν γραφτεί, κάποια είναι μισοτελειωμένα. Είμαι γενικώς στην διαδικασία μαζέματος υλικού, μέχρι να ολοκληρωθεί ο αριθμός για το άλμπουμ.
Αν είχες την ευκαιρία να εμφανιστείς σε ένα μεγάλο κιθαριστικό φεστιβάλ με ποιους θα ήθελες εκείνη τη μέρα για να μοιραστείς τη σκηνή; Ποιο θα ήταν το ιδανικό έως και ονειρικό line up για σένα;
Δύσκολη ερώτηση. Τύμπανα θα ήθελα τον Danny Carey των Tool, μπασο τον Adam “Nolly”Getgood, πρώην των Periphery, παραγωγός και κιθαρίστας και πλήκτρα τον Derek Sherinian,αφού έχει παίξει κ στο E.P μου.
Σε ευχαριστούμε πολύ για την συζήτηση και ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια! Για το τέλος μπορείς να συμπληρώσεις ελεύθερα ό,τι θες καθώς και να μας αναφέρεις τυχόν άμεσα επόμενα σχέδια σου.
Να είστε καλά, και εγώ ευχαριστώ για την συζήτηση που είχαμε. Να είμαστε όλοι υγιείς κ ευτυχισμένοι κ όλα τ άλλα γίνονται. Σίγουρα μέσα στο φθινόπωρο θα γίνουν κάποιες συναυλίες, όποτε σας περιμένω όλους εκεί.
