‘Rocketman’ με τους Live Score στο Greek
Οι ορχηστρικές αναδιατάξεις και ένα ζωντανό set λειτούργησαν αποτελεσματικά στην συναυλία Elton John (του θρυλικού Rocketman) και Taron Egerton.
Ο μακρύς γύρος της νίκης του Elton John (aka Rocketman) περιλάμβανε μια διεθνή αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Ατυή συνεχίστηκε κάτω από έναν δροσερό νυχτερινό ουρανό στο Greek Theater. Οκτώ μίλια και σχεδόν 50 χρόνια ανατολικά του Τρουμπαντούρ όπου ξεκίνησε η ποπ βασιλεία του το 1970.
Μια προβολή του “Rocketman”, του καλοκαιρινού blockbuster του σκηνοθέτη Dexter Fletcher με πρωταγωνιστή τον Taron Egerton ως Captain Fantastic, συνοδεύτηκε από ζωντανή μουσική. Ο ίδιος ο John, μαζί με τον Egerton, έκλεισε με μια σύντομη παράσταση.
Ταινίες με συνοδεία ζωντανής μουσικής έχουν γίνει δεκάδες δεκάδες. Τα μιούζικαλ, ενώ παρουσιάζουν την πρόσθετη πράξη υψηλού επιπέδου συγχρονισμού με προ-ηχογραφημένα φωνητικά, έχουν τόσο νόημα όσο οτιδήποτε. Το “Rocketman” είναι η πιο πρόσφατη ταινία που εντάσσεται στην τάση των συναυλιών κατά τη διάρκεια των κλασικών της Disney. Όπως άλλωστε έγινε με το ” Η Μικρή Γοργόνα ” και πιο πρόσφατα με το ” La La Land “.
Ένας από τους τρόπους που το "Rocketman" ξεχώριζε από άλλα ροκ biopics ήταν στο να επαναπροσδιορίσει εντελώς τα κλασικά τραγούδια του John.
Η «Συμφωνική Ορχήστρα του Χόλιγουντ» άφησε το στίγμα της στις εφευρετικές νέες διευθετήσεις του καταλόγου τραγουδιών του Elton John. Έπαιξαν τόσο καλά και τόσο συγχρονισμένα. Τόσο που ήταν εύκολο να ξεχάσουμε ότι ήταν εκεί και ο ήχος δεν ήταν playback.
Ένας από τους τρόπους που το “Rocketman” ξεχώριζε από άλλα ροκ biopics, και πιο συγκεκριμένα το “Bohemian Rhapsody”, ήταν στο να επαναπροσδιορίσει εντελώς τα κλασικά τραγούδια του John. Ο Μάρτιν είχε κάνει κάτι παρόμοιο με τα τραγούδια των Beatles στην εκπομπή Cirque du Soleil.
Παρόλο που αυτές οι νέες εκδόσεις διαθέτουν αρκετά εφέ, το ζωντανό αποτέλεσμα ήταν εξίσου καλό. Εκτός από μια χαμένη (ή ίσως θαμμένη) εισαγωγή κιθάρας για το λαϊκό τραγούδι του Μάρτιν στο “Tiny Dancer” και μια πιο πεζοδρομημένη ανάγνωση του ινδικού ενθέτου του στο “Saturday Night’s Alright (For Fighting)”, τα τραγούδια ακούγονταν ως επί το πλείστον υπέροχα. Η μπάντα και η ορχήστρα ταίριαξαν επακριβώς με τα ηχογραφημένα φωνητικά της ταινίας .
Φυσικά, η μεγαλύτερη δυσκολία θα ήταν να μην παίξουν τα κομμάτια με ακρίβεια. Οι μουσικοί ήταν αναγκασμένοι να παίξουν σε ένα σχολαστικά χαρτογραφημένο πλέγμα. Και αυτό ακριβώς έγινε.
Οι δυναμικές ήταν περιστασιακά ένα πρόβλημα, όπως συνήθως γίνεται με αυτούς τους τύπους συναυλιών. Τα φωνητικά πνίγηκαν κατά καιρούς από την ορχήστρα, όπως και μερικές γραμμές διαλόγου.
Οι μουσικοί ήταν αναγκασμένοι να παίξουν σε ένα σχολαστικά χαρτογραφημένο πλέγμα. Και αυτό ακριβώς έγινε.
Πριν ξεκινήσει η παράσταση, ο Fletcher έδωσε μια σύντομη εισαγωγή. “Μου έχουν πει να σας ενθαρρύνω να χειροκροτείτε και να πανηγυρίζετε και να τραγουδάτε μαζί, οπότε μην φοβάστε.” Όμως το πλήθος, ντυμένο με ρούχα εμπνευσμένα από τον John, φαινόταν ντροπαλό. Δεν ήταν ντροπαλοί. Τουλάχιστον όχι όταν πανηγυρίζαν τον ήρωά τους και να χλεύαζαν τον φρικτό διευθυντή του, Τζον Ριντ. Βρυχηθμοί ακούστηκαν όταν εμφανίστηκε το σημάδι του Χόλιγουντ. Ήταν άτακτοι κατά τη διάρκεια της πρώτης σεξουαλικής σκηνής και κοίταξαν σε κάθε προφορική επιβεβαίωση της σεξουαλικής ελευθερίας και της αυτο-αγάπης.
Ακόμα, με ένα πανέμορφο φεγγάρι να αιωρείται πάνω από το κέλυφος του Greek και έναν δροσερό άνεμο να κινεί τον αέρα, ήταν ένας διασκεδαστικός τρόπος να ζήσετε αυτό το κυριολεκτικά φανταστικό πορτρέτο ενός από τους μεγαλύτερους ζωντανούς συγγραφείς. Και όταν ο Έλτον Τζον περπατούσε στη σκηνή μετά το τέλος της ταινίας – φορώντας μεγάλα γυαλιά ηλίου και ένα σακάκι με λεοπάρδαλη, που ήταν λαμπερό – ήταν σαν τον Tom Baxter να βγαίνει από την οθόνη στο “The Purple Rose of Cairo”.
Μου έχουν πει να σας ενθαρρύνω να χειροκροτείτε και να πανηγυρίζετε και να τραγουδάτε μαζί
Καθισμένοι στα σκαμπό δίπλα-δίπλα και περιστασιακά κρατώντας τα χέρια, ο John και ο Egerton τραγουδούσαν τον πρωτότυπο αριθμό της ταινίας, «(I’m Gonna) Love Me Again». Παρά τους ποιητικούς στίχους, είναι
μακράν ο πιο αδύναμος κρίκος στο υπέροχο soundtrack της ταινίας. Ο Fletcher επέστρεψε στη σκηνή και έφερε τον Bernie Taupin. «Αυτή η ταινία και όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν απλώς δείχνουν τι σημαίνει να περάσω τα τελευταία 50 χρόνια της ζωής μου με αυτόν τον άντρα», είπε ο Taupin.
«Αυτό ήταν το μεγαλύτερο δημιουργικό επεισόδιο στη ζωή μου», δήλωσε ο 29χρονος Egerton, ο οποίος πρόσθεσε ότι έχει τραγουδήσει αρκετές φορές με τον Elton John. Υπήρχε όμως ένα τραγούδι που δεν είχαν κάνει ποτέ ζωντανά. Στη συνέχεια, ο Τζον πήγε στο πιάνο και έκαναν ντουέτο στο ‘Don’t let the Sun go down on me’.
Ο Elton John, με τον βαρύτονο ήχο της φωνής του, ακούγεται καταπληκτικός. Και παρόλο που είπε πολλά αντίο τελευταία, ίσως – όπως ισχυρίστηκε ο Taupin – “μόλις ξεκίνησαν”.
